yer yatağında uyumak

uykunun en güzel yeri, huzurun daniskası ohh mis

dünyanın en huzurlu uykusu. sabah uyandığında aynı huzuru bulamamak da var tabi

1 saat uyusan 1 gün uyumuş gibi oluyorsun. küçükken böcekler üstüme gelir diye korkardım ama uyuyunca kim bilir neler oldu hala yaşıyorum evet

çok çok mecbur kalmazsam uyumam bu şekilde. sanki her yerden böcek gelecekmiş gibi hissediyorum. kötü bir his.

yazın balkon kapısının önüne seriyorum süngeri, mis gibi.

bütün kuzenler toplanınca 1 odanın her yerine yer yatağı serip sabah 5-6 lara kadar konuşuruz o yer yatağından uyunan uykunun konuşulanların tadı başka bişeyde yok

çatı katındayım abilerim ranzaları kapınca bana yer yatağı kaldı şikayetçimiyim ,hayır .

vücudum için felaketle sonuçlanacak bir gecenin temel sebebidir. ertesi gün tüm hücrelerimde sinir üretimi yaparım istemsizce.

özellikle soğuk kış geceleri evin tavanına sobadan yansıyan ışıkları izleyip hayal dünyasına daldığım çocukluk mabedim.

annemler sekiz kardeş. hal böyle olunca bayramlarda falan köye anneannemlerin yanına gidince bayağı bayağı kalabalık olurduk biz küçükken. hele bir de kalmalı gidilmişse... büyüklere bir şekilde yer bulunurdu, biz de doluşur bir odada yer yatağında yatardık. ne günlerdi be... inatla geç vakte kadar uyumamaya çalışırdık, geç vakit dediğim de maksimum 11-12 işte. minik minik hallerimizle "bize ne biz de eğlencez" falan derdik. karanlıkta güreş tutan mı dersin, birbirinin kafasına oturup "kafa buldum oturdum" diyen mi dersin, köşede yatmak için kavga eden mi dersin... sonra büyüdük. her birimiz bir tarafa dağıldık. geriye böyle yer yataklı anılarımız kaldı...

sonu hüsranla biten uyku çeşidididir benim için (bknz. misafirlikteyken evin küçük çocuğu kafamı ezmişti.)

sonu hüsranla biten uyku çeşidididir benim için (bknz. misafirlikteyken evin küçük çocuğu kafamı ezmişti.)

ennn rahatı

normal yataklardan daha çok huzur verir ayrıca sobanın olduğu odada yer yatağı kurulup sabahlara kadar eğlenmek paha biçilemeyen duygu hele o sobada kestane pişiriliyosa,ekmek kızartılıyosa ve çay demleniyosa tadından yenmez

yer yatağını çok severim ama çocukken annem yer yatağı açtığında yaptığım tek hata, normal yatak sanıp yatağın üstüne zıplayarak yüz üstü uçmam oldu. sonra o acıyla ağlayarak uyudum

en rahat en huzurlu yer. ama kafamda ulan acaba bişey yermi sırtımı diye düşünmek...

sadece yer yatağı yeterli değil , yorganda senin kilondan ağır olmalı.

açık havadaysa ve muhabbet edebileceğin insanlar yanındaysa cennetten bir köşe olur adeta

hele bir de mevsim yaz ise gece esen o hafifcik rüzgar çok hoşunuza gider

o yer yatağı yapıldıktan sonra üstüne atladığın an ki serinlemen,hafiflemen.. (bkz:gerçek mutluluğun tarifi)

sobanın küçük deliğinden çıkan ateşin ışığı, güğümden gelen suyun kaynama sesi, dışarıdaki yağmur patırtısı ve hafif böcek gelir korkusu ile, anneanne evinde, kuzenlerinle ama deden de yaşıyorken, yer yatağına serilip yarınki köy kahvaltısını heyecanla beklemek. uyuduğum son huzurlu uykuydu, dede seni çok özledim, çokluğunu anlatamam ama sen hissedersin.

rahat ettiğim ve cok sevdiğim için anneme sünger aldırdım.yıllardır kendi odam da ve yatağım da yatmıyorum.süngerle birlikte oturma odasında uyuyorum.hatta şuan süngerin üstünden yazıyorum :)

abi kalabalık bi aile ortamında hemen ortaya atlayıp ben yerde yatarım diyorum çok seviyorum be anneanneye gidildikçe oluşan bir alışkanlık seviyorum

memlekete gidince hala oyle yatiyoruz. bizde pek yatak kulturu yoktur. cokta guzel cokta hojj

ya uyuduğumda bi fare gelip kulağımı kemirirse ya da ağzıma örümcek girerse diye korkudan uyuyamamak

lan küçükken uyuyayım dedim kertenkele yanımdan geçti tövbe uyumam umarım zorunda kalmam yani

köye gidince balkona atarım döşek böceklerle oh miss

kendi evimde kışları ev sobalı olduğu için hala yer yatağında yatarım. çünkü annem soğuk odada yatmama izin vermiyor oraya abimi gönderiyoruz:) hem çok rahat hem de sırt bel sorunları olanlara çok iyi geliyor. edit: şuan kendi evimde değilim ama birazdan arkadaşlarla aynen böyle yere sıralanıp yatıcaz. şimdiden mutlu olmaya başladım bile:)

şu sıralar bu durumdayım evimiz sobalı yatak odamız çok soğuk oluyo biz de biraderle yatakları oturma odasına getirdik sobanın yanına kıvrılıyoruz yatmadan önce biraderi izliyorum ve bundan 20 sene sonrayı çok merak ediyorum acaba bu günleri nasıl yad edicez çocuklarımıza nasıl anlatıcaz

hayatımda bundan daha güzel çok az şey gördüm. acayip güzel ya.

ne zaman anneannemlere gitsek yatmak için kuzenlerimle kavga ederdik, eskiden. biz büyüdük, artık anneannemlerin evine uğramaz olduk. o yer yatağı ise yıllardır kullanılmadan duruyor. neden her şey eskiden daha güzel olmak zorunda ki? neden zaman ile bizim mutluluklarımız arasında ters orantı var ki?

köye gittiğim de çok yatarım hatta bazen yazları odama yer yatağı yapar uyurum dünya daki bütün yataklardan konforlu amk ❤️